Kinderen letterlijk de ruimte geven

Kinderen hebben veel vragen waar ze antwoorden op zoeken. Ze zijn continu aan het leren, ontdekken en ontwikkelen. Binnen de Buitenkans laten we ons leiden door wat de kinderen willen leren vanuit hun interesses en betrokkenheid. We vinden het belangrijk om de kinderen de ruimte te geven om te leren leren, we stimuleren de onderzoekende houding van de kinderen. Dit doen we door de kinderen letterlijk de ruimte te geven om op onderzoek te gaan. Kinderen mogen met al hun zintuigen antwoord zoeken op hun vragen. Bij baby’s gaat dit over ervaren van de omgeving, het onderzoeken van materialen door te voelen en te proeven. Wanneer kinderen ouder worden koppelen ze aan de eerder verworven ervaringen nieuwe kennis. Een peuter die als baby al eens ijs heeft onderzocht, zal dit op een andere manier onderzoeken, die brengt al verdieping aan in zijn onderzoek door eerder opgedane ervaringen.

De materialen en activiteiten die we aanbieden, stimuleren onderzoek. We gebruiken zoveel mogelijk natuurlijke materialen en materialen die door de kinderen vervormd kunnen worden tot iets nieuws. Denk aan kosteloos materiaal of papier, klei, hout, ijs, licht en schaduw. Door deze materialen bijvoorbeeld bewust soort bij soort en op kleur aan te bieden, kunnen kinderen zelf ook bewuste keuzes maken in het gebruik en de toepassing van materialen.

De honderd talen van kinderen

Een kind heeft honderd talen

honderd gedachten

honderd manieren van denken

van spelen, van spreken

Honderd, altijd weer honderd

manieren van luisteren

verwonderen en liefhebben

Honderd vreugden

om te zingen

en te begrijpen

Honderd werelden

om te ontdekken

Honderd werelden

om te verzinnen

Honderd werelden

om te dromen

Een kind heeft honderd talen

(en nog eens honderd meer)

Maar ze pakken er negenennegentig af

De school en de samenleving

scheiden het hoofd

van het lichaam

Zij zeggen tegen het kind

dat hij zonder handelen moeten denken

en zonder hoofd

moet handelen

moet luisteren en niet praten

moet begrijpen zonder vreugde

Ze zeggen tegen het kind:

ik geef je de al ontdekte wereld

en van de honderd

pakken ze er

negenennegentig af

Ze zeggen tegen het kind

dat werk en spel

realiteit en fantasie

wetenschap en verbeelding

hemel en aarde

verstand en droom

dingen zijn

die niet bij elkaar horen

En dus vertellen ze het kind

dat de honderd er niet is

Het kind zegt

zeker: de honderd is er wel!

(Loris Malaguzzi)

De honderd talen van kinderen zijn een belangrijk onderdeel van onze visie en werkwijze.

Het gedicht ‘de honderd talen’ van Loris Malaguzzi, de grondlegger van Reggio Emilia, is een vertaling vanuit het Italiaanse origineel. Met dit gedicht wilde Loris Malaguzzi een boodschap overbrengen. Hij wilde laten zien dat het van belang is de kinderen in aanraking te laten komen met een grote diversiteit aan mogelijkheden. Het doel is het bewaken en versterken van de 100 talen van een kind.